• Skocz do głównej treści strony
  • Skocz do menu nawigacyjnego i logowania
  • Skocz do dodatkowych informacji

Nawigacja i wyszukiwanie

Nawigacja

  • OGŁOSZENIA
  • Msza święta
  • Historia Parafii
  • Prace konserwatorskie
  • Galeria
  • Orla Straż
  • Humor
  • Kontakt

Szukaj

Porządek nabożeństw

Niedziela:    8.00 10.00
  11:30
   
Dni powszednie: 18.00
   
Październik i okres zimowy: 17.00
   
DPS: Piątek 10.45
   
I Piątek miesiąca: Mątki 10.00
   
Nabożeństwa:  
Październikowe 16.30
Majowe i czerwcowe 17.30 

O sakramentach

  • Sakrament chrztuSakrament chrztu
  • Sakrament bierzmowaniaSakrament bierzmowania
  • Sakrament małżeństwaSakrament małżeństwa
  • Sakrament pokutySakrament pokuty
  • Sakrament namaszczenia chorychSakrament namaszczenia chorych

25 NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B

Szczegóły
Utworzono: sobota, 07, wrzesień 2024 09:02
ks. Krzysztof

Jeśli ktoś chce być pierwszym

Chęć posiadania czegoś, a jeszcze bardziej bycia kimś bardzo ważnym, kierowała zachowaniem apostołów, którzy – jak mówi dzisiejsza Ewangelia – „posprzeczali się między sobą o to, który z nich jest największy”. Chrystus wykorzystał tę sposobność, aby pouczyć ich o tym, na czym polega prawdziwa wielkość. Powiedział: „Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich”.Te słowa nie tylko zaskoczyły uczniów, ale również na pewno ich zawstydziły. To, co powiedział Jezus, było czymś całkowicie nowym. Świat, w którym apostołowie wyrośli i żyli, mówił, że mniejszy powinien słuchać większego i służyć mu. Chrystus uczy czegoś całkiem przeciwnego. Chcesz być wielkim, to służ innym. Twoja wielkość będzie się mierzyła tym, jak potrafisz innym służyć.

ogłoszenia parafialne

OGŁOSZENIA NA 22 WRZEŚNIA

1) W poniedziałek wspomnienie św. ojca Pio, w piątek wspomnienie św. Wincentego a Paulo, w sobotę św. Wacława

2) Od września zmiana godziny odprawiania mszy świętych w tygodniu z 18.00 na 17.00. Bardzo proszę wszystkich, którzy zamówili wcześniej intencje mszalne w tygodniu o uwzględnienie zmiany godziny. Serdecznie przepraszam za ewentualne utrudnienia. Kancelaria Parafialna do końca września jest nieczynna. W sprawie ewentualnego pogrzebu proszę o kontakt z Księdzem Proboszczem ze Świątek - Ks. Wojciech Puszcz tel. 603 177 459.

3) Dzisiaj (22 września) po mszy o godzinie 11.30 pierwsze zebranie Rodziców przed uroczystością I Komunii

24 NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B

Szczegóły
Utworzono: sobota, 07, wrzesień 2024 08:52
ks. Krzysztof

krzyż

W książce O naśladowaniu Chrystusa (księga trzecia, rozdział XXIII) znajdujemy cztery zwięzłe rady, które mają pomóc w naśladowaniu Mistrza z Nazaretu, a także w osiągnięciu wielkiego pokoju i prawdziwej wolności:
– „Staraj się spełnić raczej cudzą wolę niż swoją”.
– „Chciej zawsze mieć raczej mniej niż więcej”.
– „Szukaj zawsze miejsca ostatniego i ustępuj wszystkim”.
– „Chciej zawsze i módl się o to, aby całkowicie wypełniła się w tobie Boża wola”.

Niech zatem w swoich wyborach każdy z nas pamięta o słowach Chrystusa zawartych w dzisiejszym fragmencie Ewangelii: „Kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, ten je zachowa” (Mk 8). Stracić życie dla Chrystusa – oto właśnie istota chrześcijańskiego naśladownictwa.

ogłoszenia parafialne

OGŁOSZENIA NA 15 WRZEŚNIA

1) W środę (18 września) święto Św. Stanisława Kostki - patrona Polski, w sobotę (21 września) święto Św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty

2) Od 9 września zmiana godziny odprawiania mszy świętych w tygodniu z 18.00 na 17.00. Bardzo proszę wszystkich, którzy zamówili wcześniej intencje mszalne w tygodniu o uwzględnienie zmiany godziny. Serdecznie przepraszam za ewentualne utrudnienia. Kancelaria Parafialna do końca września jest nieczynna. W sprawie ewentualnego pogrzebu proszę o kontakt z Księdzem Proboszczem ze Świątek - Ks. Wojciech Puszcz tel. 603 177 459.

3) 22 września po mszy o godzinie 11.30 pierwsze zebranie Rodziców przed uroczystością I Komunii

23 NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B

Szczegóły
Utworzono: sobota, 07, wrzesień 2024 08:43
ks. Krzysztof

Effatha

Gdy będziemy wchodzić do nieba, zostaniemy rozliczeni z wykorzystania daru słuchu i będzie można z dumą ukazać, jak wielkie bogactwo w sercu zostało zgromadzone właśnie dzięki tej bramie. Trzeba też pamiętać, że z każdego słowa zdamy rachunek. Dziś wielu ludzi nie liczy się z Bogiem i wykorzystuje otrzymane od Niego dary wyłącznie do własnych celów. Dlatego prowadzą one do ich zguby, zamiast pomagać w ich rozwoju. Warto się zastanowić nad bogactwem otrzymanych od Ojca Niebieskiego darów. Warto sprawdzić, w jakiej mierze i w jaki sposób z nich korzystamy.

ogłoszenia parafialne

1) Dzisiaj w Gietrzwałdzie obchody rocznicy obiawień Matki Bożej

2) Od 9 września zmiana godziny odprawiania mszy świętych w tygodniu z 18.00 na 17.00. Bardzo proszę wszystkich, którzy zamówili wcześniej intencje mszalne w tygodniu o uwzględnienie zmiany godziny. Serdecznie przepraszam za ewentualne utrudnienia - ale jest taka konieczność. Kancelaria Parafialna do końca września jest nieczynna. W sprawie ewentualnego pogrzebu proszę o kontakt z Księdzem Proboszczem ze Świątek - Ks. Wojciech Puszcz tel. 603 177 459

3) 22 września po mszy o godzinie 11.30 pierwsze zebranie Rodziców przed uroczystością I Komunii

22 NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B

Szczegóły
Utworzono: sobota, 31, sierpień 2024 09:48
ks. Krzysztof

wiara

Pan Jezus ardzo mocno skrytykował faryzeuszów i uczonych w Piśmie, wykazując, że czczą oni Boga tylko według ludzkich zasad! Zewnętrznie! Sercem jednak są bardzo daleko! Zachowują prawo: obmywają kubki – w przełożeniu na nasz katolicki wymiar: chodzą do spowiedzi raz do roku, ale bez chęci poprawy! Są czyści zewnętrznie – nie zdradzają żon, ale pożądliwie patrzą na inne kobiety! Udają uczciwych – nie kradną, ale załatwiają lewe faktury! Jezus ma zawsze rację! On powiedział wyraźnie, że to z serca pochodzą: złe myśli o drugim człowieku, nierząd, kradzieże, cudzołóstwo, chciwość sławy, przewrotność, podstęp, zazdrość wobec bogatych.Ludzkie serce to źródło zbawienia i potępienia. Tutaj stajemy się świętymi albo grzesznymi, doskonałymi albo złymi, Bożymi albo diabelskimi. Od Ciebie więc zależy wybór drogi, którą idziesz.

ogłoszenia parafialne

1) Dzisiaj 85 rocznica wybuchu II wojny światowej

2) O godzinie 11.30 msza święta na rozpoczęcie nowego roku szkolno-katechetycznego. Trzecia grupa Róży Różańcowej również w tym dniu na godzinę 10.00 zamówiła mszę świętą w intencji dzieci i młodzieży naszej Parafii o Boże błogosławieństwo na nowy rok szkolny i katechetyczny.

3) Od 9 września zmiana godziny odprawiania mszy świętych w tygodniu z 18.00 na 17.00. Bardzo proszę wszystkich, którzy zamówili wcześniej intencje mszalne w tygodniu o uwzględnienie zmiany godziny. Serdecznie przepraszam za ewentualne utrudnienia - ale jest taka konieczność.

4) W tym tygodniu I piątek miesiąca - spowiedź od godziny 17.30

5) 22 września po mszy o godzinie 11.30 pierwsze zebranie Rodziców przed uroczystością I Komunii

6) Po długich konsultacjach zgodnie z wolą większości uczestniczących w rozmowach pieniądze zebrane podczas festynu parafialnego zostaną przeznaczone na konserwację i czyszczenie baldachimu używanego podczas procesji.

7) Za tydzień w niedzielę o 6.30 błogosławieństwo Pielgrzymów wyruszających na odpust do Gietrzwałdu.

ORĘDZIE JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚCI PAPIEŻA FRANCISZKA NA OBCHODY ŚWIATOWEGO DNIA MODLITW O OCHRONĘ ŚWIATA STWORZONEGO
1 września 2024 r.
Miej nadzieję i działaj ze stworzeniem
Drodzy bracia i siostry!
„Miej nadzieję i działaj ze stworzeniem”, to temat Światowego Dnia Modlitw o Ochronę Świata Stworzonego, który będzie obchodzony 1 września. Nawiązuje on do Listu św. Pawła
do Rzymian 8, 19-25: Apostoł wyjaśnia, co to znaczy żyć według Ducha i koncentruje się na niezawodnej nadziei zbawienia przez wiarę, którą jest nowe życie w Chrystusie.
1. Zacznijmy więc od prostego pytania, na które może jednak zabraknąć oczywistej odpowiedzi: kiedy jesteśmy prawdziwie wierzącymi, jak to się dzieje, że mamy wiarę? To nie
dlatego, że „wierzymy” w coś transcendentnego, czego nasz rozum nie może pojąć, w nieosiągalną tajemnicę Boga odległego i dalekiego, niewidzialnego i niepojętego. Raczej, jak
powiedziałby św. Paweł, dzieje się tak dlatego, że Duch Święty mieszka w nas. Tak, jesteśmy wierzącymi, ponieważ sama Miłość Boża „rozlana jest w sercach naszych” (Rz 5,5). Dlatego
Duch Święty jest teraz prawdziwie „zadatkiem naszego dziedzictwa” (Ef 1, 14), jako powołanie, które przynagla nas do życia zawsze w dążeniu do dóbr wiecznych, zgodnie z
pełnią pięknego i dobrego człowieczeństwa Jezusa. Duch czyni ludzi wierzących twórczymi, proaktywnymi w miłosierdziu. Wprowadza ich na wielką drogę duchowej wolności,
niepozbawionej jednak zmagań między logiką świata a logiką Ducha, których owoce są wobec siebie przeciwstawne (Ga 5, 16-17). Jak wiemy, pierwszym owocem Ducha,
kompendium wszystkich innych, jest miłość. Prowadzeni zatem przez Ducha Świętego, wierzący są dziećmi Bożymi i mogą zwracać się do Niego wołając „Abba, Ojcze” (Rz 8, 15),
tak jak Jezus, w wolności tych, którzy nie poddają się już lękowi przed śmiercią, ponieważ Jezus powstał z martwych. Oto wielka nadzieja: Boża miłość zwyciężyła, zawsze zwycięża i
zwycięży ponownie. Przeznaczenie do chwały dla nowego człowieka, który żyje w Duchu, jest już pewne, pomimo perspektywy śmierci fizycznej. Nadzieja ta nie zawodzi, o czym
przypomina nam również Bulla ogłaszająca bliski już Jubileusz  [1] .
2. Egzystencją chrześcijanina jest życie wiarą, aktywne w miłości i przepełnione nadzieją, ponieważ oczekuje on powrotu Pana w Jego chwale. Nie jest problemem „opóźnienie”
paruzji, Jego powtórnego przyjścia. Pytanie brzmi inaczej: „Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (Łk 18, 8). Tak, wiara jest darem, owocem
obecności Ducha w nas, ale jest także zadaniem, które należy wypełniać w wolności, w posłuszeństwie Jezusowemu przykazaniu miłości. Oto błogosławiona nadzieja, której trzeba
dawać świadectwo: gdzie? kiedy? jak? W obrębie dramatów cierpiącego ludzkiego ciała. Chociaż marzymy, to teraz trzeba marzyć z otwartymi oczami, ożywieni wizjami miłości,
braterstwa, przyjaźni i sprawiedliwości dla wszystkich. Chrześcijańskie zbawienie wkracza w głębię bólu świata, który ogarnia nie tylko ludzi, ale cały wszechświat, samą
naturę, oikosczłowieka, jego środowisko życia; pojmuje stworzenie jako „ziemski raj”, matkę ziemię, która powinna być miejscem radości i obietnicą szczęścia dla wszystkich.
Chrześcijański optymizm opiera się na żywej nadziei: wie, że wszystko zmierza ku chwale Boga, ku ostatecznemu spełnieniu w Jego pokoju, ku cielesnemu zmartwychwstaniu w
sprawiedliwości, „coraz bardziej jaśniejąc” (por. 2 Kor 3, 18). W czasie, który mija, dzielimy jednak ból i cierpienie: jęczy i wzdycha całe stworzenie (por. Rz 8, 19-22), jęczą i wzdychają
chrześcijanie (por. w. 23-25) oraz jęczy i błagalnie woła sam Duch (por. w. 26-27). To jęczenie i wzdychanie wyraża niepokój i cierpienie, połączone z tęsknotą i
pragnieniem. Jęk jest wyrazem ufności w Bogu i powierzenia się Jego miłującemu i wymagającemu towarzystwu, oczekując wypełnienia Jego planu, którym jest radość, miłość i
pokój w Duchu Świętym.
3. Całe stworzenie uczestniczy w tym procesie nowych narodzin i jęcząc, oczekuje wyzwolenia: jest to ukryty rozwój, który dojrzewa, niemal jak „ziarnko gorczycy, które staje
się wielkim drzewem” lub „zaczyn w cieście” (por. Mt 13, 31-33). Początki są niewielkie, ale oczekiwane rezultaty mogą być nieskończenie piękne. Będąc oczekiwaniem narodzin –
objawienia dzieci Bożych – nadzieja jest możliwością trwania pośród przeciwności, nie zniechęcania się w czasach ucisku lub w obliczu ludzkiego barbarzyństwa. Chrześcijańska
nadzieja nie zawodzi, ale też nie zwodzi, bo jeśli jęk stworzenia, chrześcijan i Ducha jest antycypacją i oczekiwaniem dokonującego się już zbawienia, to teraz jesteśmy pogrążeni w
wielu cierpieniach, które św. Paweł opisuje jako „utrapienie, ucisk, prześladowanie, głód, nagość, niebezpieczeństwo, miecz” (por. Rz 8, 35). Zatem nadzieja jest alternatywnym
odczytaniem historii i ludzkich spraw: nie iluzorycznym, lecz realistycznym; realizmu wiary, która widzi to, co niewidzialne. Ta nadzieja jest cierpliwym oczekiwaniem, jak niewidzenie
Abrahama. Lubię przypominać tego wielkiego wierzącego wizjonera, jakim był Joachim z Fiore, kalabryjski opat „obdarzony duchem proroczym”  [2] , który według Dantego Alighieri:
w czasach krwawych walk, konfliktów między papiestwem a cesarstwem, wypraw krzyżowych, herezji i zeświecczenia Kościoła, potrafił wskazać ideał nowego ducha
współistnienia między ludźmi, naznaczonego powszechnym braterstwem i chrześcijańskim pokojem, owocem przeżywanej Ewangelii. Tegoż ducha przyjaźni społecznej i powszechnego
braterstwa zaproponowałem we Fratelli tutti. A ta harmonia między ludźmi musi rozciągać się także na stworzenie, w „antropocentryzmie umiejscowionym” (por. Adhort.
apost.  Laudate Deum , 67), w odpowiedzialności za ludzką i integralną ekologię, będącą drogą ocalenia naszego wspólnego domu i nas, którzy w nim zamieszkujemy.
4. Dlaczego w świecie jest tak wiele zła? Dlaczego tyle niesprawiedliwości, tyle bratobójczych wojen, które zabijają dzieci, niszczą miasta, zanieczyszczają środowisko życia człowieka,
matkę ziemię, bezczeszczoną i dewastowaną? Odnosząc się pośrednio do grzechu Adama, św. Paweł mówi: „Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach
rodzenia” (Rz 8, 22). Moralna walka chrześcijan jest powiązana z „jękiem” stworzenia, ponieważ „zostało poddane marności” (w. 20). Cały wszechświat i wszelkie stworzenie jęczy i
tęskni „niecierpliwie”, aby mógł zostać przezwyciężony stan obecny, a przywrócony stan pierwotny: bowiem wyzwolenie człowieka pociąga za sobą również wyzwolenie wszystkich
innych stworzeń, które solidarne z ludzką kondycją zostały poddane pod jarzmo niewoli. Podobnie jak ludzkość, także stworzenie – choć nie z własnej winy – jest zniewolone, i nie
jest zdolne czynić to, do czego zostało stworzone, to znaczy posiadać trwałe znaczenie i cel. Jest poddane rozpadowi i śmierci, zaostrzonej przez ludzkie wyzyskiwanie przyrody.
Natomiast zbawienie człowieka w Chrystusie jest pewną nadzieją również dla stworzenia: bowiem „również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i
chwale dzieci Bożych” (Rz 8, 21). Zatem w Chrystusowym odkupieniu można z nadzieją kontemplować więź solidarności między ludźmi a wszystkimi innymi stworzeniami.
5. W oczekiwaniu, pełnym nadziei i wytrwałym, na chwalebny powrót Jezusa, Duch Święty podtrzymuje czujność wspólnoty wierzących i nieustannie ją poucza, wzywając ją do
nawrócenia co do stylu życia, do przeciwstawienia się degradacji środowiska przez człowieka, i do przejawiania krytyki społecznej, która jest przede wszystkim świadectwem możliwości
wprowadzenia zmian. To nawrócenie polega na przejściu od arogancji tych, którzy chcą panować nad innymi i nad przyrodą – sprowadzoną do przedmiotu, którym można
manipulować – do pokory tych, którzy troszczą się o innych i o stworzenie. „Człowiek, który chce zastąpić Boga, staje się najgorszym zagrożeniem dla samego siebie” (Adhort.
apost.  Laudate Deum , 73), ponieważ grzech Adama zniszczył fundamentalne relacje, dzięki którym człowiek żyje: z Bogiem, z samym sobą i innymi ludźmi oraz ze wszechświatem.
Wszystkie te relacje muszą zostać harmonijnie przywrócone, ocalone, „naprawione”. Żadnej nie może zabraknąć. Jeśli brakuje jednej z nich, wszystko zawodzi.
6. Mieć nadzieję i działać ze stworzeniem oznacza przede wszystkim połączyć siły i, podążając wraz ze wszystkimi mężczyznami i kobietami dobrej woli, pomóc „przemyśleć
kwestię ludzkiej władzy, jej znaczenia i granic. Rzeczywiście, w ciągu zaledwie kilku dekad, nasza władza gwałtownie wzrosła. Dokonaliśmy imponującego i zdumiewającego postępu
technologicznego i nie zdajemy sobie sprawy, że jednocześnie staliśmy się bardzo niebezpieczni, zdolni zagrozić życiu wielu istot i naszemu własnemu przetrwaniu” (Adhort.
apost. Laudate Deum, 28). Niekontrolowana władza rodzi potwory i obraca się przeciwko nam samym. Dlatego dziś pilnie trzeba wyznaczyć etyczne granice rozwoju sztucznej
inteligencji, która ze swoją zdolnością do obliczeń i symulacji może być wykorzystywana do panowania nad człowiekiem i przyrodą, a nie w służbie pokoju i integralnego rozwoju
(por. Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 2024).
7. „Duch Święty towarzyszy nam w życiu”: zostało to dobrze zrozumiane przez chłopców i dziewczynki zgromadzonych na Placu Świętego Piotra na ich pierwszym Światowym Dniu,
który zbiegł się z Niedzielą Trójcy Przenajświętszej. Bóg nie jest abstrakcyjną ideą nieskończoności, ale miłującym Ojcem, Synem, przyjacielem i odkupicielem każdego
człowieka, oraz Duchem Świętym, który prowadzi nasze kroki na drodze miłości. Posłuszeństwo Duchowi miłości radykalnie zmienia postawę człowieka: z „drapieżnika” na
„gospodarza” ogrodu. Ziemia jest powierzona człowiekowi, ale pozostaje własnością Boga (por. Kpł 25, 23). Jest to teologalny antropocentryzm tradycji judeochrześcijańskiej.
Dlatego roszczenie sobie prawa do posiadania i panowania nad przyrodą, manipulowania nią jak się nam podoba, jest formą bałwochwalstwa. To prometejski człowiek, upojony własną
technokratyczną mocą, arogancko stawia ziemię w stanie „nie-łaskawym”, to jest pozbawionym Bożej łaski. Zatem, jeśli Bożą łaską jest Jezus, który umarł i zmartwychwstał,
to prawdą jest to, co powiedział Benedykt XVI: „To nie nauka odkupuje człowieka. Człowiek zostaje odkupiony przez miłość” (Enc.  Spe salvi , 26), miłość Boga w Chrystusie, od której nic
i nikt nie może nas oddzielić (por. Rz 8, 38-39). Stworzenie, nieustannie pociągane ku swej przyszłości, nie jest statyczne ani zamknięte w sobie. Dzisiaj, także dzięki odkryciom
współczesnej fizyki, związek między materią a duchem ukazuje się w sposób coraz bardziej fascynujący dla naszej wiedzy.
8. Ochrona stworzenia jest zatem kwestią nie tylko etyczną. ale także wybitnie teologiczną. Dotyczy bowiem splotu tajemnicy człowieka i tajemnicy Boga. Splot ten można nazwać
„generatywnym”, ponieważ odnosi się do aktu miłości, poprzez który Bóg stwarza człowieka w Chrystusie. Ten stwórczy akt Boga obdarza i stanowi podstawę wolnego działania
człowieka i całej jego etyczności: wolnego właśnie w tym, że jest stworzony na obraz Boga, którym jest Jezus Chrystus, i z tego powodu „reprezentuje” stworzenie w samym Chrystusie.
Istnieje motywacja transcendentna (teologiczno-etyczna), która zobowiązuje chrześcijanina do krzewienia sprawiedliwości i pokoju w świecie, również poprzez powszechne
przeznaczenie dóbr: owo objawienie dzieci Bożych, na które stworzenie oczekuje, jęcząc i wzdychając jak w bólach rodzenia. Stawką jest nie tylko życie doczesne człowieka w tej
historii, ale przede wszystkim jego przeznaczenie do wieczności, eschaton naszego szczęścia, Raj naszego pokoju, w Chrystusie Panu Wszechświata, Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym
ze względu na miłość.
9. Mieć nadzieję i działać ze stworzeniem oznacza zatem żyć wiarą wcieloną, która potrafi wejść w cierpiące i pełne nadziei ciało ludzi, dzieląc oczekiwanie na cielesne
zmartwychwstanie, do którego wierzący są przeznaczeni w Chrystusie Panu. W Jezusie, odwiecznym Synu w ludzkim ciele, jesteśmy prawdziwie dziećmi Ojca. Poprzez wiarę i chrzest
rozpoczyna się dla wierzącego życie według Ducha (por. Rz 8, 2), życie święte, egzystencja jako dzieci Ojca, jak Jezus (por. Rz 8, 14-17), ponieważ mocą Ducha Świętego żyje w nas Chrystus (por. Ga 2, 20). Życie, które staje się pieśnią miłości dla Boga, dla ludzkości, ze stworzeniem i dla stworzenia, i które odnajduje swoją pełnię w świętości  [3] .
Rzym, u Świętego Jana na Lateranie, 27 czerwca 2024 r.
FRANCISZEK

[1]    Spes non confundit . Bulla Ogłaszająca Jubileusz Zwyczajny Roku 2025, 9 maja 2024.
[2]   Boska Komedia, Raj, XII 141
[3]  Wyraził to poetycko ksiądz Clemente Rebora, rosminianin: „Gdy stworzenie wstępuje w
Chrystusie do Ojca, / w tajemniczym przeznaczeniu / wszystko bólem jest porodu: / ileż
trzeba umrzeć, by mogło narodzić się życie! / ale z jednej tylko Matki, która jest Boża, / do
światła szczęśliwie przychodzi: / życie, które miłość rodzi we łzach, / a jeśli tęskni, to tutaj
jest poezją; / lecz tylko świętość dopełnia śpiewu”. Curriculum vitae, „Poesia e santità”,
w: Poesie, prose e traduzioni, Milano 2015, s. 297.

Copyright © Dicastero per la Comunicazione - Libreria Editrice Vaticana

21 NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B

Szczegóły
Utworzono: piątek, 23, sierpień 2024 08:04
ks. Krzysztof

Jezus przemawia

Istnieje mnóstwo powodów, dla których można zachowywać się tak, jak wielu uczniów z dzisiejszej Ewangelii: „wielu uczniów Jego wycofało się i już z Nim nie chodzili” (J 6). Jednak warto sobie uświadomić, że niemożliwe wraz z Bogiem staje się możliwym. Ilustracją tego faktu może być pewien utwór Adama Mickiewicza. Nosi on tytuł Powrót taty. Dzieci wraz z matką czekają z lękiem na powrót ojca. „Rozlały rzeki, pełne zwierza bory i pełno zbójców na drodze”. Ojciec długo nie wraca, dlatego: „Idą za miasto pod słup na wzgórek. Tam przed cudownym klękają obrazem i pobożnie mówią paciorek”. I oto ojciec, jakby wymodlony przez dzieci, nareszcie wraca. Ledwie jednak przywitał się z nimi, napadają ich zbójcy. „Brody ich długie, kręcone wąsiska, wzrok dziki, suknia plugawa. Noże za pasem, miecz u boku błyska, w ręku ogromna buława”. Ojciec błaga bandytów, by nie wyrządzali im krzywdy. Wiadomo, bandyci mają kamienne serca i nie znają litości. Kto wie, co by się stało z nieszczęśnikami, gdyby nie starszy zbójca, który stanął w obronie rodziny. Kiedy mu ojciec dziękował za wybawienie, odrzekł: „Nie dziękuj, wyznam ci szczerze. Pierwszy bym pałkę strzaskał na twej głowie, gdyby nie dziatek pacierze”. Okazało się, że kiedy dzieci przyszły modlić się przed obraz, zbójca ukryty w zasadzce słyszał ich prośby. Wzruszony nimi nie pozwolił dzieciom i ojcu zrobić krzywdy. Pan Bóg wysłuchał modlitwy dzieci i zwrócił im ojca. Ten piękny przykład z literatury ukazuje prawdę, że w prostocie jest wielkość człowieka. Chodzi więc postawę, w której człowiek zamiast skarżyć się, że za dużo Bóg od niego wymaga, raczej pyta, jak wypełnić wolę Bożą. Zatem w swoich wyborach warto patrzeć na ich ewentualne skutki, jednocześnie szukając najlepszego rozwiązania.

ogłoszenia parafialne

1) 26 sierpnia (w poniedziałek) Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej - po mszy świętej nabożeństwo w ramach akcji zjednoczenia wszystkich Chrześcijan w Polsce i modlitwa za naszą Ojczyznę, we wtorek wspomnienie św. Moniki, w środę św. Augustyna, a w czwartek wspomnienie Męczeństwa św. Jana Chrzciciela - naszego Patrona.

2) Za tydzień 1 września w niedzielę o godzinie 11.30 msza święta na rozpoczęcie nowego roku szkolno-katechetycznego. Trzecia grupa Róży Różańcowej również w tym dniu na godzinę 10.00 zamówiła mszę świętą w intencji dzieci i młodzieży naszej Parafii o Boże błogosławieństwo na nowy rok szkolny i katechetyczny.

3) Od 9 września zmiana godziny odprawiania mszy świętych w tygodniu z 18.00 na 17.00. Bardzo proszę wszystkich, którzy zamówili wcześniej intencje mszalne w tygodniu o uwzględnienie zmiany godziny. Serdecznie przepraszam za ewentualne utrudnienia - ale jest taka konieczność.

4) Bardzo serdecznie dziękuję wszystkim, którzy tak licznie i tak bardzo mocno zaangażowali się w organizację naszego parafialno-rodzinnego festynu. W związku z festynem powstało dużo nowych doświadczeń, wniosków i pomysłów na drugi rok, tym bardziej, że będzie to okrągła data - 680 lat istnienia naszej Parafii i powstałej przy niej miejscowości Jonkowo. Proponuję termin czerwcowy - bliższy odpustowi ku czci św. Jan Chrzciciela i przed wakacyjnymi urlopami i wyjazdami. Podczas festynu na rzecz naszej parafialno-strażackiej Orkiestry Dętej zebraliśmy 1270 zł (przeznaczone na uzupełnienie osprzętowania instrumentów muzycznych), oraz podczas samego festynu zebrano 3537zł i 50 groszy - na co zostanie przeznaczona ta kwota ustalę z Radą Ekonomiczną i Duszpasterską Parafii i podam w przyszłą niedzielę. Bóg zapłać wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób zaangażowali się w to, aby festyn był czasem spotkania naszej wspólnoty parafialnej.

Więcej artykułów…

  1. 20 NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B - św. ROCH
  2. 19 NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B
  3. 18 NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B
  4. 17 NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B

Strona 9 z 97

  • start
  • <<
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • >>
  • koniec

Dodatkowe informacje

Kalendarium intencji

AD 2025

Otwórz Kalendarium

Odwiedza nas 258 gości oraz 0 użytkowników.

Galeria zdjęć

rusztowania_15

2025 © Parafia Rzymskokatolicka p.w.Św. Jana Chrzciciela w Jonkowie. Projekt i wykonanie: ue3.pl.